Ζούμε σε μία περιοχή με δικές της ιδιαιτερότητες, μοναδική σε τοπία και φυσικό και πολιτιστικό πλούτο, ταυτόχρονα όμως πολύ ευάλωτη σε επικείμενες αλλαγές.
Φαίνεται πως υπάρχει μεγάλο κενό γνώσης και πληροφόρησης σχετικά με αυτά τα δεδομένα και με τους τρόπους που μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε έτσι ώστε να πετύχουμε καλύτερη ποιότητα ζωής με τρόπους που εναρμονίζονται με το περιβάλλον.
Το ΔΕΝΤΡΟ συνεχίζει λοιπόν με ένα πρόγραμμα εκδηλώσεων που διερευνούν το ζήτημα του τοπικού μέσα από μία ποικιλία προσεγγίσεων τόσο πρακτικής όσο και θεωρητικής κατεύθυνσης.
Εγκαινιάζεται ένας κύκλος εκδηλώσεων που ανήκει στην γενική θεματική ενότητα
«ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ:τόπος, κλίμα, φύση και κήποι».
Με πρωτοβουλία του ΔΕΝΤΡΟΥ ξεκινά επίσης ένα πειραματικό φόρουμ συζήτησης και δράσης με τίτλο «Βιώσιμη Νέα Μάκρη». Το φόρουμ αυτό επιχειρεί να λειτουργήσει πρωτοβουλιακά προσεγγίζοντας ζητήματα που αφορούν την περιοχή. Αυτή η προσπάθεια υποστηρίζεται από τους φορείς ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΛΙΤΩΝ (http://dynamipoliton-neasmakris.blogspot.com/), ΔΕΝΤΡΟ (Δίκτυο Ελεύθερων Νέων Τόπων και Ρευστών Οικοκοινοτήτων) και από τη SARCHA (School of Architecture for All) /Διεθνείς Αρχιτεκτονικοί Αγωγοί (http://www.sarcha.gr/).
Εάν θα θέλατε να συμμετάσχετε απευθυνθείτε εδώ
Τον Ιανουάριο στην Αθήνα θα πραγματοποιηθεί μια δημόσια συζήτηση με αφορμή την αναμενόμενη Σύνοδο για την Κλιματική αλλαγή το Δεκέμβριο στη Κοπεγχάγη http://en.cop15.dk/ σε σχέση με την εκπαίδευση και την καθημερινότητα.
Μία άλλη θεματική ενότητα αφορά το πρώτο εργαστήριο οικιακής κομποστοποίησης ως μία πρώτη προσέγγιση στο θέμα της τοπικής ανακύκλωσης στη πηγή. Το θέμα θα μας απασχολήσει τόσο πρακτικά με επιδείξεις και εξάσκηση των συμμετεχόντων όσο και θεωρητικά εξετάζοντας την πρακτική της κομποστοποίησης μέσα από φιλοσοφικά ρεύματα και στάσεις ζωής.
Το πλήρες πρόγραμμα των εκδηλώσεων θα ανακοινωθεί σύντομα.
ΣΚΟΠΟΙ
«Υπάρχει μία αληθινή ανάγκη για εκπαίδευση που φέρνει κοντά το μυαλό, τη καρδιά και τα χέρια».
Επιβεβαιώνοντας τη παραπάνω επισήμανση, το ΔΕΝΤΡΟ επιδιώκει μέσα από τα προγράμματα που θα ξεκινήσει να ενεργοποιήσει ταυτόχρονα το μυαλό, την καρδιά και τα χέρια…
Ανάμεσα στους στόχους του είναι:
να εξερευνήσει και να προωθήσει εναλλακτικούς τρόπους συμπεριφορών και διαβίωσης, που αντιμετωπίζουν αφ’ ενός τα προβλήματα μίας κρίσης τόσο επίκαιρης όπως η οικονομική και πολιτικο-κοινωνική, όσο και μακρόπνοης όπως η ενεργειακή κρίση και η κλιματική αλλαγή.
"ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΝΕΟΙ ΤΟΠΟΙ"
Η φύση ιδιωτικοποιείται, ο χώρος κατατέμνεται και μετατρέπεται σε προϊόν εμπορεύσιμο, ένα commodity που μοιράζεται νόμιμα ή παράνομα ανάμεσα σε ιδιώτες. Ότι περισσεύει είναι «δημόσιο». Το δημόσιο, απαξιωμένο και ισοδύναμο με το υπόλοιπο, το υπόλειμμα, το απόρριμμα, το έρμαιο, το θύμα.
Στην Αθήνα, οι ελάχιστοι εναπομείναντες ελεύθεροι χώροι τελούν υπό εγκατάλειψη ή υπό απειλή «ανάπτυξης» που ισοδυναμεί με τον τελικό εξανδραποδισμό του όποιου φυσικού, με την τελειωτική καθυπόταξη του ελεύθερου.
Στο τοπίο, η ανθρώπινη παρουσία ακόμη και όπου δεν είναι μόνιμη με κάποια κατασκευή γίνεται εν τούτοις έκδηλη με την παρουσία των ανθρώπινων απορριμμάτων. Τα πιο απρόσιτα μέρη μόνο δεν αποτελούν πεδίο οικιστικής εκμετάλλευσης αλλά το ίδιο εύκολα θα χρησιμοποιηθούν τουριστικά ή μεταλλευτικά. Όμως η ύπαρξη της φύσης δεν υπάρχει μόνο για την ανθρώπινη εκμετάλλευση.
Η έννοια της ελευθερίας σε σχέση με την έννοια του τόπου είναι ένα από τα αντικείμενα που θα διερευνήσουμε.
Οι ελεύθεροι νέοι τόποι είναι ενδεχομένως ομάδες πολιτών, συλλογικότητες, γειτονιές, κοινότητες, χωριά, πόλεις ή περιοχές που προστατεύονται από συνειδητοποιημένους πολίτες, ελεύθερους ανθρώπους με συνειδητές επιλογές σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.
Εν τούτοις η στάση που επιλέγουμε απέναντι σε όλα αυτά δεν είναι συγκρουσιακή και θεωρούμε ότι η όποια αλλαγή θα επέλθει ως συλλογικό αίτημα όταν αυτό αποτελέσει έκδηλη, επείγουσα και συνειδητοποιημένη ανθρώπινη ανάγκη.
"ΡΕΥΣΤΕΣ ΟΙΚΟΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ"
Οι συλλογικότητες και οι ανθρώπινες συν-υπάρξεις σε ένα τόπο μετατρέπονται από τυχαίες συναντήσεις σε κοινότητες όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να συνδέονται με τρόπους ανθρώπινους και αυθεντικούς μεταξύ τους. Οι κοινότητες των ανθρώπων μετατρέπονται σε οικοκοινότητες όταν οι σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους, η σχέση τους με τον τόπο και το ενδιαφέρον τους για το φυσικό και τη φύση αποκτούν ουσιαστικό περιεχόμενο που αντανακλάται έμπρακτα στην καθημερινότητα. Πέρα από την παραδοσιακή έννοια των οικοκοινοτήτων πρέπει να ερευνήσουμε που και πως οι παραπάνω συνθήκες είναι δυνατόν να ισχύσουν.
Αυτές είναι για μας οι ρευστές οικοκοινότητες.
Μια ριζικά διαφορετική και καλύτερη εκδοχή κοινωνιών που οφείλουμε να φτιάξουμε για τους επόμενους από εμάς.
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
