Το ΔΕΝΤΡΟ, ανακοινώνει το 2ο εργαστήριο για νέους αρχιτέκτονες, φοιτητές αρχιτεκτονικής και συναφών πεδίων στα πλαίσια της ECOWEEK. 
(Σχετικά με το 1ο Εργαστήριο που διοργάνωσε το ΔΕΝΤΡΟ δείτε εδώ). 

Ο όρος Ανάδυση | Emergence χρησιμοποιείται στη φιλοσοφία, τη θεωρία συστημάτων, την επιστήμη και την τέχνη για να υποδηλώσει τον τρόπο με τον οποίο προκύπτουν πολύπλοκα συστήματα και σχήματα από μια πολλαπλότητα σχετικά απλών αλληλεπιδράσεων. Μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι μια κατάσταση που θέτει σε άμεσο κίνδυνο την υγεία, τη ζωή, περιουσία ή το περιβάλλον.

Η Κοινωνική και Κοινοτική Αειφορία, το θέμα του εργαστηρίου, επιτρέπει συσχετισμούς που είναι σημαντικοί τόσο στις υλικές όσο και στις κοινωνικές πτυχές της αειφορίας. Πρόκειται με άλλα λόγια για το πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούμε, που περιλαμβάνει κτίρια, δρόμους και υποδομές, καθώς και ανθρώπους που τα παράγουν, τα κατοικούν και τα χρησιμοποιούν. Μια άλλη έννοια που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε περιόδους όπως η δική μας είναι η Ανθεκτικότητα | Resilience.
Το εργαστήριο θα προσπαθήσει να συνδέσει τις έννοιες της αειφορίας, της ανάδυσης και της ανθεκτικότητας τόσο σε υλικό όσο και κοινωνικό πλαίσιο. Πρακτικά, σε μια προσπάθεια να γεφυρώσει τη θεωρία με τη δράση [πράξη], θα περιλαμβάνει μια σε βάθος ματιά στη ζωή της πόλης, μέσω αναγνώσεων, με τη βοήθεια προσκεκλημένων ομιλητών και νομαδικών επισκέψεων σε χώρους που παρουσιάζουν σημάδια οποιωνδήποτε από τις τρεις έννοιες της ανάδυσης, της ανθεκτικότητας και της βιωσιμότητας. Στόχος μας είναι η συνεργασία με τη φυσική και την κοινωνική πραγματικότητα επιλεγμένων θέσεων στην πόλη, τις οποίες θα αναλύσουμε και για τις οποίες στη συνέχεια θα κάνουμε ρεαλιστικές προτάσεις που θα ενδυναμώσουν και θα ενισχύσουν αυτά τα χαρακτηριστικά. 

Ο χαρακτήρας του εργαστηρίου θα εμπλέξει χώρους όπως την Ακαδημία Πλάτωνα, τις γειτονιές του Ψυρρή και της Κυψέλης και συγκεκριμένα τόπους με ιδιαίτερη σημασία σε αυτές τις περιοχές, όπως το Καφενείο, το Θέατρο Εμπρός και την Αγορά της Κυψέλης, περιοχές που θα εξετάσουμε υπό το παραπάνω πρίσμα. Η μεθοδολογία μας θα περιλαμβάνει καλλιτεχνικές, επιστημονικές και εμπειρικές μεθόδους, παρουσιάσεις, επιτόπια έρευνα, συγκεκριμένη επαφή και μεθοδολογίες σχεδιασμού καθώς και επαφή με την κοινότητα. 
Το αναλυτικό πρόγραμμα του εργαστηρίου θα ανακοινωθεί στις 5 Δεκεμβρίου. 

Πληροφορίες για το ECOWEEK                                              Registration

Στιγμιότυπα από τη σπορά στο Μανιάκι στις 24 Σεπτεμβρίου... O Νίκος Αναστασόπουλος, αρχιτέκτων, εκπροσωπώντας το ΔΕΝΤΡΟ και ως μέλος της ομάδας πρωτοβουλίας για το Μανιάκι, συντόνισε την επικοινωνία ανάμεσα στην ομάδα της σποράς στο Μανιάκι Βεγορίτιδας και τους συμμετέχοντες στο εργαστήριο του διεθνούς δικτύου “Cultura21” μέσω ζωντανής τηλεσυνδυάσκεψης. Το εργαστήριο“Cultura21” που πραγματοποιήθηκε στο Wusting, έξω από τη Βρέμη είχε τίτλο “The Cultivation of Ecology/-ies: gardens and complexity in rural and urban areas”.

ΣΚΟΠΟΙ

«Υπάρχει μία αληθινή ανάγκη για εκπαίδευση που φέρνει κοντά το μυαλό, τη καρδιά και τα χέρια».


Jonathan Dawson


Επιβεβαιώνοντας τη παραπάνω επισήμανση, το ΔΕΝΤΡΟ επιδιώκει μέσα από τα προγράμματα που θα ξεκινήσει να ενεργοποιήσει ταυτόχρονα το μυαλό, την καρδιά και τα χέρια…

Το ΔΕΝΤΡΟ έχει σαν αντικείμενο τόσο το ανθρωπογενές (κτισμένο ή διαμορφωμένο από τον άνθρωπο) περιβάλλον όσο και το φυσικό όπως και την δραστηριοποίηση σε θέματα περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής.

Ανάμεσα στους στόχους του είναι:


να εξερευνήσει και να προωθήσει εναλλακτικούς τρόπους συμπεριφορών και διαβίωσης, που αντιμετωπίζουν αφ’ ενός τα προβλήματα μίας κρίσης τόσο επίκαιρης όπως η οικονομική και πολιτικο-κοινωνική, όσο και μακρόπνοης όπως η ενεργειακή κρίση και η κλιματική αλλαγή.


να ενθαρρύνει την επαφή με τη φύση, την ευαισθητοποίηση σε περιβαλλοντικά ζητήματα, τη γνωριμία με οικολογικές πρακτικές και συνήθειες ζωής επιχειρώντας μία συμφιλίωση με το εδώ και το τώρα.

"ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΝΕΟΙ ΤΟΠΟΙ"

Η φύση ιδιωτικοποιείται, ο χώρος κατατέμνεται και μετατρέπεται σε προϊόν εμπορεύσιμο, ένα commodity που μοιράζεται νόμιμα ή παράνομα ανάμεσα σε ιδιώτες. Ότι περισσεύει είναι «δημόσιο». Το δημόσιο, απαξιωμένο και ισοδύναμο με το υπόλοιπο, το υπόλειμμα, το απόρριμμα, το έρμαιο, το θύμα. Το βλέπουμε να συμβαίνει στις πόλεις αλλά και στην ύπαιθρο, σχεδόν παντού όπου φτάνει ο άνθρωπος.

Στην Αθήνα, οι ελάχιστοι εναπομείναντες ελεύθεροι χώροι τελούν υπό εγκατάλειψη ή υπό απειλή «ανάπτυξης» που ισοδυναμεί με τον τελικό εξανδραποδισμό του όποιου φυσικού, με την τελειωτική καθυπόταξη του ελεύθερου.

Στο τοπίο, η ανθρώπινη παρουσία ακόμη και όπου δεν είναι μόνιμη με κάποια κατασκευή γίνεται εν τούτοις έκδηλη με την παρουσία των ανθρώπινων απορριμμάτων. Τα πιο απρόσιτα μέρη μόνο δεν αποτελούν πεδίο οικιστικής εκμετάλλευσης αλλά το ίδιο εύκολα θα χρησιμοποιηθούν τουριστικά ή μεταλλευτικά. Όμως η ύπαρξη της φύσης δεν υπάρχει μόνο για την ανθρώπινη εκμετάλλευση.

Η έννοια της ελευθερίας σε σχέση με την έννοια του τόπου είναι ένα από τα αντικείμενα που θα διερευνήσουμε.

Οι ελεύθεροι νέοι τόποι είναι ενδεχομένως ομάδες πολιτών, συλλογικότητες, γειτονιές, κοινότητες, χωριά, πόλεις ή περιοχές που προστατεύονται από συνειδητοποιημένους πολίτες, ελεύθερους ανθρώπους με συνειδητές επιλογές σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.

Εν τούτοις η στάση που επιλέγουμε απέναντι σε όλα αυτά δεν είναι συγκρουσιακή και θεωρούμε ότι η όποια αλλαγή θα επέλθει ως συλλογικό αίτημα όταν αυτό αποτελέσει έκδηλη, επείγουσα και συνειδητοποιημένη ανθρώπινη ανάγκη.

"ΡΕΥΣΤΕΣ ΟΙΚΟΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ"

Οι συλλογικότητες και οι ανθρώπινες συν-υπάρξεις σε ένα τόπο μετατρέπονται από τυχαίες συναντήσεις σε κοινότητες όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να συνδέονται με τρόπους ανθρώπινους και αυθεντικούς μεταξύ τους. Οι κοινότητες των ανθρώπων μετατρέπονται σε οικοκοινότητες όταν οι σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους, η σχέση τους με τον τόπο και το ενδιαφέρον τους για το φυσικό και τη φύση αποκτούν ουσιαστικό περιεχόμενο που αντανακλάται έμπρακτα στην καθημερινότητα. Πέρα από την παραδοσιακή έννοια των οικοκοινοτήτων πρέπει να ερευνήσουμε που και πως οι παραπάνω συνθήκες είναι δυνατόν να ισχύσουν.


Αυτές είναι για μας οι ρευστές οικοκοινότητες.


Μια ριζικά διαφορετική και καλύτερη εκδοχή κοινωνιών που οφείλουμε να φτιάξουμε για τους επόμενους από εμάς.

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ