Εργαστήριο AMOR1- [At my own Risk] / Μία εναλλακτική προσέγγιση στο τοπικό














AMOR1- [At my own Risk] / Μία εναλλακτική προσέγγιση στο τοπικό

Εργαστήριο για φοιτητές Αρχιτεκτονικής, Καλών Τεχνών και συναφών πεδίων.


Ένα βιωματικό διεπιστημονικό εργαστήριο στο οποίο θα αναπτύξουμε τις σχέσεις συνεργασίας μεταξύ μας, την επαφή με το περιβάλλον -φυσικό και ανθρωπογενές- και θα επιχειρήσουμε μία σε βάθος κριτική προσέγγιση, ανάλυση και παρέμβαση.
Η Ανατολική Αττική σήμερα (μαζί με πολλά άλλα σημεία διάσπαρτα σε όλη την Ελλάδα) είναι το τελευταίο Ελντοράντο της οικοδομικής δραστηριότητας. Σαν αντικείμενο και αφορμή θα έχουμε αρχικά την περιπλάνηση, αναγνώριση, καταγραφή και ανάλυση σε μία κοντινή περιοχή της Αττικής:

Προτείνοντας σαν case study ένα τμήμα της περιοχής που εκτείνεται ανάμεσα στη Νέα Μάκρη και τον Μαραθώνα σας καλούμε να συμμετάσχετε σε ένα εργαστήριο που θα περιλαμβάνει επιτόπια έρευνα, καταγραφή και ανάλυση, θεωρία και πράξη.
Δύο εβδομάδες (μία τον Ιούλιο και μία τον Σεπτέμβριο) βιωματικής και ομαδικής διεπιστημονικής εμπειρίας.
Αξιολόγηση των ιδιαιτεροτήτων της περιοχής με κριτήρια βιωσιμότητας και τις αρχές του Permaculture, του τοπίου και του τόπου, των ανθρωπογενών παρεμβάσεων, τάσεων και μεθόδων οικοδόμησης και οικονομίας, τις σχέσεις δημόσιου και ιδιωτικού. Θα διατυπωθούν παρεμβάσεις που μπορεί να είναι με τη μορφή κειμένων, αρχιτεκτονικών προτάσεων, κατασκευών, εικαστικών έργων, εγκαταστάσεων, εφήμερων κατασκευών, κλπ.

Εάν κριθεί εφικτό θα επιλεγεί ένα θέμα για συλλογική επίλυση και υλοποίηση κατά τη διάρκεια της δεύτερης εβδομάδας μέσα στο πνεύμα του κοινόχρηστου και της χρήσης άμεσα διαθέσιμων υλικών.


Θα έρθουμε σε επαφή με το χώμα στο κήπο, την άμμο στη θάλασσα...Θα προτιμήσουμε τα πόδια ή (ακόμη καλύτερα) το ποδήλατο για τις περιπλανήσεις μας.




Σε αυτές τις δραστηριότητες συντονίζουν και καθοδηγούν -μέχρι στιγμής- οι:

Νίκος Αναστασόπουλος / αρχιτέκτων
Μαρία Θεοδώρου/ αρχιτέκτων
Νίκος Καζέρος / αρχιτέκτων και
Jennifer Nelson / εικαστικός





ΣΥΝΤΟΜΑ BΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

Νίκος Αναστασόπουλος, aqua@hol.gr

Συνιδρυτής και επιμελητής προγραμμάτων της Αστικής Μη κερδοσκοπικής Εταιρείας ΔΕΝΤΡΟ. (Δίκτυο Ελεύθερων Νέων Τόπων και Ρευστών Οικοκοινοτήτων). Master of Architecture Yale, ΗΠΑ (1985/ υπότροφος του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Ωνάσης). Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1982). Από το 1985 μέχρι και το 1994 έζησε και δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά και ακαδημαϊκά στην Νέα Υόρκη. Από το 1996 διατηρεί γραφείο στην Αθήνα. Διδακτική εμπειρία δύο δεκαετιών σε ιδρύματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως Parsons School of Design (Νέα Υόρκη), Πανεπιστήμιο Πατρών και ΕΜΠ. Πραγματοποιεί έρευνα για εναλλακτικές οικιστικές κοινότητες και περιβαλλοντική διαχείριση, θέματα για τα οποία έχει εκτενώς γράψει και κάνει διαλέξεις.

Δρ Μαρία Θεοδώρου, maria.theodorou@sarcha.gr

Διδάκτωρ Ιστορίας και Θεωρίας Αρχιτεκτονικής (Architectural Association), μεταπτυχιακό δίπλωμα Συντήρηση Μνημείων (La Sapienza, Rome), πτυχίο αρχιτεκτονικής (ΑΠΘ). Επισκέπτης ερευνήτρια με υποτροφία Fulbright στην αρχιτεκτονική σχολή του Princeton (2005). Διευθύντρια και ιδρυτικό μέλος SARCHA (School of ARCHitecture for All), υπεύθυνη του προγράμματος ‘Α-κτιστο (2008). Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της η διασύνδεση της αρχιτεκτονικής με το πολιτικό, με αυτό το θέμα δίνει διαλέξεις και δημοσιεύει κείμενα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.


Νίκος Καζέρος
, kazeron@otenet.gr

Διαμόρφωση πλατείας Μοναστηρακίου (1ο Βραβείο Ευρωπαϊκού αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού 1998). Συνεπιμελητής στις εκδόσεις: Χωρίς Όρια , Οι αχανείς εκτάσεις των Αθηναϊκών Προαστίων (2003) και Αστικό Κενό – Δράσεις 1998-2006 (2007). Μέλος της Ομάδας «Αστικό Κενό», μια ανοιχτή ομάδα αρχιτεκτόνων και καλλιτεχνών που πραγματοποιούν συλλογικές δράσεις στην πόλη (1998- ). Άρθρα του σχετικά με την πόλη, το αστικό τοπίο και τον δημόσιο χώρο έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, συλλογικές εκδόσεις και σε εφημερίδες. Διδάσκει τα μαθήματα Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός, Αστικές μεταβάσεις (Επανάχρηση Χώρων) και Πολιτισμική Γεωγραφία ως Εντ. Λέκτορας στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Πατρών (2002- ). Αποφοίτησε από το Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Α.Π.Θ (1988). Μεταπτυχιακές σπουδές στο Ε.Μ.Π. (2000). Η ερευνά του επικεντρώνεται στις μεταμορφώσεις του αστικού τοπίου.






Πότε: 27-31/7 και 14-18/9.

Οι δύο αυτές εβδομάδες λειτουργούν συμπληρωματικά αλλά και ανεξάρτητα. Συνιστάται η συμμετοχή και στις δύο εβδομάδες αλλά όσοι για προσωπικούς λόγους και ατομικά προγράμματα έχουν δυσκολία μπορούν να συμμετάσχουν ανεξάρτητα σε μία από τις δύο.
Το πρόγραμμα των ημερών του εργαστηρίου θα περιέχει κάποιες πρωινές δραστηριότητες και κάποιες απογευματινές, με έμφαση στο περιεχόμενο των απογευματινών δραστηριοτήτων έτσι ώστε να είναι δυνατή η συμμετοχή και από όσους εργάζονται.


Κόστος
: η συμμετοχή 50 ευρώ ανά εβδομάδα καλύπτει τα έξοδα της διοργάνωσης και κάποια μικρά ελαφρά γεύματα.

Πληροφορίες-Δηλώσεις συμμετοχής με e-mail:

aqua@hol.gr
kazeron@otenet.gr

ΣΚΟΠΟΙ

«Υπάρχει μία αληθινή ανάγκη για εκπαίδευση που φέρνει κοντά το μυαλό, τη καρδιά και τα χέρια».


Jonathan Dawson


Επιβεβαιώνοντας τη παραπάνω επισήμανση, το ΔΕΝΤΡΟ επιδιώκει μέσα από τα προγράμματα που θα ξεκινήσει να ενεργοποιήσει ταυτόχρονα το μυαλό, την καρδιά και τα χέρια…

Το ΔΕΝΤΡΟ έχει σαν αντικείμενο τόσο το ανθρωπογενές (κτισμένο ή διαμορφωμένο από τον άνθρωπο) περιβάλλον όσο και το φυσικό όπως και την δραστηριοποίηση σε θέματα περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής.

Ανάμεσα στους στόχους του είναι:


να εξερευνήσει και να προωθήσει εναλλακτικούς τρόπους συμπεριφορών και διαβίωσης, που αντιμετωπίζουν αφ’ ενός τα προβλήματα μίας κρίσης τόσο επίκαιρης όπως η οικονομική και πολιτικο-κοινωνική, όσο και μακρόπνοης όπως η ενεργειακή κρίση και η κλιματική αλλαγή.


να ενθαρρύνει την επαφή με τη φύση, την ευαισθητοποίηση σε περιβαλλοντικά ζητήματα, τη γνωριμία με οικολογικές πρακτικές και συνήθειες ζωής επιχειρώντας μία συμφιλίωση με το εδώ και το τώρα.

"ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΝΕΟΙ ΤΟΠΟΙ"

Η φύση ιδιωτικοποιείται, ο χώρος κατατέμνεται και μετατρέπεται σε προϊόν εμπορεύσιμο, ένα commodity που μοιράζεται νόμιμα ή παράνομα ανάμεσα σε ιδιώτες. Ότι περισσεύει είναι «δημόσιο». Το δημόσιο, απαξιωμένο και ισοδύναμο με το υπόλοιπο, το υπόλειμμα, το απόρριμμα, το έρμαιο, το θύμα. Το βλέπουμε να συμβαίνει στις πόλεις αλλά και στην ύπαιθρο, σχεδόν παντού όπου φτάνει ο άνθρωπος.

Στην Αθήνα, οι ελάχιστοι εναπομείναντες ελεύθεροι χώροι τελούν υπό εγκατάλειψη ή υπό απειλή «ανάπτυξης» που ισοδυναμεί με τον τελικό εξανδραποδισμό του όποιου φυσικού, με την τελειωτική καθυπόταξη του ελεύθερου.

Στο τοπίο, η ανθρώπινη παρουσία ακόμη και όπου δεν είναι μόνιμη με κάποια κατασκευή γίνεται εν τούτοις έκδηλη με την παρουσία των ανθρώπινων απορριμμάτων. Τα πιο απρόσιτα μέρη μόνο δεν αποτελούν πεδίο οικιστικής εκμετάλλευσης αλλά το ίδιο εύκολα θα χρησιμοποιηθούν τουριστικά ή μεταλλευτικά. Όμως η ύπαρξη της φύσης δεν υπάρχει μόνο για την ανθρώπινη εκμετάλλευση.

Η έννοια της ελευθερίας σε σχέση με την έννοια του τόπου είναι ένα από τα αντικείμενα που θα διερευνήσουμε.

Οι ελεύθεροι νέοι τόποι είναι ενδεχομένως ομάδες πολιτών, συλλογικότητες, γειτονιές, κοινότητες, χωριά, πόλεις ή περιοχές που προστατεύονται από συνειδητοποιημένους πολίτες, ελεύθερους ανθρώπους με συνειδητές επιλογές σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.

Εν τούτοις η στάση που επιλέγουμε απέναντι σε όλα αυτά δεν είναι συγκρουσιακή και θεωρούμε ότι η όποια αλλαγή θα επέλθει ως συλλογικό αίτημα όταν αυτό αποτελέσει έκδηλη, επείγουσα και συνειδητοποιημένη ανθρώπινη ανάγκη.

"ΡΕΥΣΤΕΣ ΟΙΚΟΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ"

Οι συλλογικότητες και οι ανθρώπινες συν-υπάρξεις σε ένα τόπο μετατρέπονται από τυχαίες συναντήσεις σε κοινότητες όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να συνδέονται με τρόπους ανθρώπινους και αυθεντικούς μεταξύ τους. Οι κοινότητες των ανθρώπων μετατρέπονται σε οικοκοινότητες όταν οι σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους, η σχέση τους με τον τόπο και το ενδιαφέρον τους για το φυσικό και τη φύση αποκτούν ουσιαστικό περιεχόμενο που αντανακλάται έμπρακτα στην καθημερινότητα. Πέρα από την παραδοσιακή έννοια των οικοκοινοτήτων πρέπει να ερευνήσουμε που και πως οι παραπάνω συνθήκες είναι δυνατόν να ισχύσουν.


Αυτές είναι για μας οι ρευστές οικοκοινότητες.


Μια ριζικά διαφορετική και καλύτερη εκδοχή κοινωνιών που οφείλουμε να φτιάξουμε για τους επόμενους από εμάς.

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ