Η Ανατολική Αττική σήμερα (μαζί με πολλά άλλα σημεία διάσπαρτα σε όλη την Ελλάδα) είναι το τελευταίο Ελντοράντο της οικοδομικής δραστηριότητας και όλης της συνοδευόμενης κερδοσκοπίας.

Τι είναι τελικά όμως: η οικονομία (βασισμένη σε οποιοδήποτε μοντέλο ανάπτυξης και εν προκειμένω το μοντέλο της κατασκευαστικής οικονομίας) ή οι άνθρωποι, η κοινωνία και το περιβάλλον που έχουν σημασία; Η τρέχουσα οικονομική κρίση ενδεχομένως να επιβραδύνει την εξέλιξη της ανάπτυξης αλλά ακριβώς εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης ίσως είναι η στιγμή και η ευκαιρία που μπορούμε να δούμε ορισμένα πράγματα από μία νέα οπτική γωνία που προσφέρει διαφορετικά συμπεράσματα και προοπτικές.
Προτείνοντας σαν case study ένα τμήμα της περιοχής που εκτείνεται ανάμεσα στη Νέα Μάκρη και τον Μαραθώνα σας καλούμε να συμμετάσχετε σε ένα εργαστήριο που θα περιλαμβάνει επιτόπια έρευνα, καταγραφή και ανάλυση, θεωρία και πράξη. Δύο εβδομάδες (μία τον Ιούλιο και μία τον Σεπτέμβριο) βιωματικής και ομαδικής διεπιστημονικής εμπειρίας.
Θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε οικονομικούς, κοινωνικούς και αισθητικούς μηχανισμούς όπως και πρότυπα συμπεριφοράς που επηρεάζουν / παράγουν /αναπαράγουν το περιβάλλον με πεδίο την συγκεκριμένη περιοχή, τα προβλήματα της δόμησης και ανάπτυξης και του κυρίαρχου τρόπου ζωής και τελικά την αλληλένδετη σχέση όλων των παραγόντων με την ποιότητα ζωής και την βιωσιμότητα του προτύπου ανάπτυξης. Όλα αυτά μαζί με παρατηρήσεις, αναλύσεις, συζητήσεις και θεματικά εργαστήρια θα γίνονται επί τόπου.

Στο τέλος της πρώτης εβδομάδας (και στην αρχή της δεύτερης) θα διατυπωθούν προτάσεις σας που μπορεί να είναι κείμενα, αρχιτεκτονικές προτάσεις ή κατασκευές και εικαστικά έργα με τη μορφή εγκαταστάσεων, εφήμερων κατασκευών, land art, κλπ).
Εάν κριθεί εφικτό θα επιλεγεί ένα θέμα για την συλλογική επίλυση και ενδεχομένως την υλοποίησή του κατά τη διάρκεια της δεύτερης εβδομάδας πάντα μέσα στο πνεύμα του κοινόχρηστου και της χρήσης των άμεσα διαθέσιμων υλικών.
Στόχοι:
Η ανάλυση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του τοπίου και του τόπου, των ανθρωπογενών παρεμβάσεων, τάσεων και μεθόδων οικοδόμησης και οικονομίας, οι σχέσεις δημόσιου και ιδιωτικού, κλπ και η αναγνώριση και καταγραφή των ιδιαιτεροτήτων της περιοχής με κριτήρια θεωριών βιωσιμότητας. Θα διερευνηθούν οι σχέσεις κοινωνικών δομών και περιβάλλοντος, θα πραγματοποιηθούν ερμηνείες της έννοιας του τοπίου και θα εισαχθούν οι αρχές του Permaculture.
Μέσα από τη βιωματική εμπειρία, θα επιχειρηθεί η σε βάθος κατανόηση ζητημάτων που αφορούν την πραγματικότητα ενός τόπου και η αναζήτηση τρόπων παρέμβασης και δημιουργίας διαύλων δημόσιας διαβούλευσης και επικοινωνίας με τους κατοίκους.
Οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία μέσα από την καθοδήγηση των εισηγητών-διδασκόντων να αναπτύξουν αξιολογικά εργαλεία κατανόησης, ερμηνείας και μεθόδων παρέμβασης στο δομημένο και αδόμητο περιβάλλον.

Πρόγραμμα:
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει δύο εβδομάδες εργαστηρίων:
Πρώτο Εργαστήριο: Ιούλιος: Δ-Τ-Τ-Π-Π- (27-31/7)
Εισαγωγή. Προβληματική και θέματα του εργαστηρίου. Πρώτη Ξενάγηση
Οικονομίες και κατασκευή- Ανάλυση μοντέλων παραγωγής χώρου και κοινωνικών δομών
Ανθρώπινα και φυσικά οικοσυστήματα. Εστιάζοντας στον τόπο:
Δημόσιος Χώρος/ Ιδιωτικός Χώρος. Αναγνώριση-Καταγραφή
Παρεμβάσεις: Συγκρότηση-διατύπωση πλαισίου και προτάσεων. Από τις προτάσεις θα προκύψει συλλογική επιλογή ενός ή δύο θεμάτων που θα υιοθετηθούν και θα επεξεργαστούν από όλους.
Δεύτερο Εργαστήριο: Σεπτέμβριος: Δ-Τ-Τ-Π-Π- (14-18/9)
Συγκρότηση-επαναδιατύπωση του πλαισίου των προτάσεων.
Υλοποίηση και παρουσιάσεις από τους συμμετέχοντες.
Άλλες παράλληλες παρουσιάσεις.
Πιθανή διοργάνωση Συζήτησης με το κοινό
Εάν υπάρξουν αλλαγές σε όλα τα παραπάνω θα γίνει προσπάθεια να ανακοινωθούν εγκαίρως.
Σε ποιους απευθύνεται:
Η πρόσκληση είναι ιδιαίτερου ενδιαφέροντος σε άτομα με αυξημένη περιβαλλοντική και κοινωνική συνείδηση και ανάλογα ενδιαφέροντα. Είναι ανοικτή σε περιορισμένο αριθμό φοιτητών Αρχιτεκτονικής, Σχολών Καλών Τεχνών και συναφών πεδίων. (15 άτομα).
Μετακίνηση:
Η μετακίνηση από και προς Αθήνα μπορεί να πραγματοποιείται και με δημόσια συγκοινωνία των ΚΤΕΛ που παρέχει εύκολη πρόσβαση. Τα λεωφορεία με ένδειξη Μαραθώνα, Γραμματικό, Αγ. Μαρίνα, Σούλι, όλα κάνουν στάση στην Νέα Μάκρη. Έχουν αφετηρία στο Πεδίο του Άρεως και συχνότητα κάθε μισή ώρα. Η διάρκεια είναι περίπου μία ώρα και η απόσταση από τη στάση στον κήπο διεξαγωγής των εργαστηρίων είναι 5’ με τα πόδια. Προς το παρόν δυνατότητα φιλοξενίας επί τόπου δεν προβλέπεται. Για την μετακίνηση στην περιοχή ενθαρρύνεται η χρήση ποδηλάτου.

Εισηγητές (επιβεβαιωμένοι):

Νίκος Αναστασόπουλος -Αρχιτέκτων
Μαρία Θεοδώρου-Αρχιτέκτων/ Θεωρητικός
Νίκος Καζέρος- Αρχιτέκτων

Το πρόγραμμα και περιεχόμενο των επι μέρους εργαστηρίων των εισηγητών θα ανακοινωθεί με την έναρξη.

Καθημερινό Πρόγραμμα
Το τυπικό πρόγραμμα μίας μέρας θα περιλαμβάνει δύο συναντήσεις: 11:00-14:00 και 17:00-20:00. Πριν, μετά ή κατά τη διάρκεια μπορεί να υπάρχει πρόταση για επισκέψεις, βόλτα (ποδήλατο, πόδια), κολύμπι, κλπ. Κάποιες μέρες μπορεί να έχουν διαφοροποιημένο πρόγραμμα.

Εάν το ατομικό σας πρόγραμμα δεν επιτρέπει την συμμετοχή και στις δύο εβδομάδες, κατόπιν συνεννόησης θα προσαρμοστεί η συμμετοχή σας σε δουλειά, απαιτήσεις και κόστος, ανάλογα.

Κάποια εργαστήρια περιλαμβάνουν εργασία στο κήπο.

Προθεσμία δήλωσης συμμετοχής μέχρι 15 Ιουλίου.
Στο τέλος του εργαστηρίου παρέχεται βεβαίωση παρακολούθησης.
Κόστος: η συμμετοχή 50 ευρώ ανά εβδομάδα καλύπτει τα έξοδα διοργάνωσης και κάποια μικρά ελαφρά γεύματα.

Επιπλέον πληροφορίες-Δηλώσεις συμμετοχής με e-mail:
aqua@hol.gr

ΣΚΟΠΟΙ

«Υπάρχει μία αληθινή ανάγκη για εκπαίδευση που φέρνει κοντά το μυαλό, τη καρδιά και τα χέρια».


Jonathan Dawson


Επιβεβαιώνοντας τη παραπάνω επισήμανση, το ΔΕΝΤΡΟ επιδιώκει μέσα από τα προγράμματα που θα ξεκινήσει να ενεργοποιήσει ταυτόχρονα το μυαλό, την καρδιά και τα χέρια…

Το ΔΕΝΤΡΟ έχει σαν αντικείμενο τόσο το ανθρωπογενές (κτισμένο ή διαμορφωμένο από τον άνθρωπο) περιβάλλον όσο και το φυσικό όπως και την δραστηριοποίηση σε θέματα περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής.

Ανάμεσα στους στόχους του είναι:


να εξερευνήσει και να προωθήσει εναλλακτικούς τρόπους συμπεριφορών και διαβίωσης, που αντιμετωπίζουν αφ’ ενός τα προβλήματα μίας κρίσης τόσο επίκαιρης όπως η οικονομική και πολιτικο-κοινωνική, όσο και μακρόπνοης όπως η ενεργειακή κρίση και η κλιματική αλλαγή.


να ενθαρρύνει την επαφή με τη φύση, την ευαισθητοποίηση σε περιβαλλοντικά ζητήματα, τη γνωριμία με οικολογικές πρακτικές και συνήθειες ζωής επιχειρώντας μία συμφιλίωση με το εδώ και το τώρα.

"ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΝΕΟΙ ΤΟΠΟΙ"

Η φύση ιδιωτικοποιείται, ο χώρος κατατέμνεται και μετατρέπεται σε προϊόν εμπορεύσιμο, ένα commodity που μοιράζεται νόμιμα ή παράνομα ανάμεσα σε ιδιώτες. Ότι περισσεύει είναι «δημόσιο». Το δημόσιο, απαξιωμένο και ισοδύναμο με το υπόλοιπο, το υπόλειμμα, το απόρριμμα, το έρμαιο, το θύμα. Το βλέπουμε να συμβαίνει στις πόλεις αλλά και στην ύπαιθρο, σχεδόν παντού όπου φτάνει ο άνθρωπος.

Στην Αθήνα, οι ελάχιστοι εναπομείναντες ελεύθεροι χώροι τελούν υπό εγκατάλειψη ή υπό απειλή «ανάπτυξης» που ισοδυναμεί με τον τελικό εξανδραποδισμό του όποιου φυσικού, με την τελειωτική καθυπόταξη του ελεύθερου.

Στο τοπίο, η ανθρώπινη παρουσία ακόμη και όπου δεν είναι μόνιμη με κάποια κατασκευή γίνεται εν τούτοις έκδηλη με την παρουσία των ανθρώπινων απορριμμάτων. Τα πιο απρόσιτα μέρη μόνο δεν αποτελούν πεδίο οικιστικής εκμετάλλευσης αλλά το ίδιο εύκολα θα χρησιμοποιηθούν τουριστικά ή μεταλλευτικά. Όμως η ύπαρξη της φύσης δεν υπάρχει μόνο για την ανθρώπινη εκμετάλλευση.

Η έννοια της ελευθερίας σε σχέση με την έννοια του τόπου είναι ένα από τα αντικείμενα που θα διερευνήσουμε.

Οι ελεύθεροι νέοι τόποι είναι ενδεχομένως ομάδες πολιτών, συλλογικότητες, γειτονιές, κοινότητες, χωριά, πόλεις ή περιοχές που προστατεύονται από συνειδητοποιημένους πολίτες, ελεύθερους ανθρώπους με συνειδητές επιλογές σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.

Εν τούτοις η στάση που επιλέγουμε απέναντι σε όλα αυτά δεν είναι συγκρουσιακή και θεωρούμε ότι η όποια αλλαγή θα επέλθει ως συλλογικό αίτημα όταν αυτό αποτελέσει έκδηλη, επείγουσα και συνειδητοποιημένη ανθρώπινη ανάγκη.

"ΡΕΥΣΤΕΣ ΟΙΚΟΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ"

Οι συλλογικότητες και οι ανθρώπινες συν-υπάρξεις σε ένα τόπο μετατρέπονται από τυχαίες συναντήσεις σε κοινότητες όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να συνδέονται με τρόπους ανθρώπινους και αυθεντικούς μεταξύ τους. Οι κοινότητες των ανθρώπων μετατρέπονται σε οικοκοινότητες όταν οι σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους, η σχέση τους με τον τόπο και το ενδιαφέρον τους για το φυσικό και τη φύση αποκτούν ουσιαστικό περιεχόμενο που αντανακλάται έμπρακτα στην καθημερινότητα. Πέρα από την παραδοσιακή έννοια των οικοκοινοτήτων πρέπει να ερευνήσουμε που και πως οι παραπάνω συνθήκες είναι δυνατόν να ισχύσουν.


Αυτές είναι για μας οι ρευστές οικοκοινότητες.


Μια ριζικά διαφορετική και καλύτερη εκδοχή κοινωνιών που οφείλουμε να φτιάξουμε για τους επόμενους από εμάς.

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ