Η χώρα έχει ήδη εισέλθει σε περίοδο βαθιάς ύφεσης και κρίσης χωρίς άμεση προοπτική ανάκαμψης. Η κλιματική αλλαγή είναι μία πραγματικότητα επίσης: Έχουμε πάρει μία μικρή γεύση των καταστρεπτικών συνεπειών των υψηλότερων θερμοκρασιών με τις πυρκαγιές που έχουμε ακόμη νωπές από τα καλοκαίρια του 2009 και 2007.

Ενώ όμως οι περισσότερες οικολογικές οργανώσεις και τα ΜΜΕ με τις προγνώσεις για το μέλλον τόσο το οικονομικό όσο και το οικολογικό προτάσσουν μία δυσοίωνη εικόνα, πράγμα που παραλύει τους ανθρώπους αντί να τους ενδυναμώσει, στην περίπτωση των πόλεων σε μετάβαση οι εκπρόσωποι του κινήματος έχουν σαν κεντρικό σύνθημα την αισιοδοξία:

Οι αρχές του κινήματος των πόλεων σε μετάβαση προτείνουν εδώ και λίγα χρόνια τρόπους αντιμετώπισης και απαντήσεις στα προβλήματα που σήμερα είναι κρίσιμα σε επίπεδο επιβίωσης όπως η οικονομική κρίση και η κλιματική αλλαγή. Κεντρικές έννοιες στο κίνημα των Πόλεων σε Μετάβαση – ή TTs όπως αναφέρονται συντομευτικά από το αγγλικό Transition Towns- και γενικότερα του κινήματος των Πρωτοβουλιών για την Μετάβαση (Transition Initiatives) είναι το resilience, μία έννοια οικεία στους οικολόγους αλλά όχι τόσο σε άλλα επιστημονικά πεδία που περιφραστικά αποδίδεται ως ανθεκτικότητα, προσαρμοστικότητα, ικανότητα αυτοανόρθωσης ή ανανέωσης.

Στην παρουσίαση αυτή θα εξετάσουμε τις μεθόδους των πόλεων σε μετάβαση και τα μέχρι τώρα αποτελέσματα. Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό

Παρουσιαστές: Νίκος Αναστασόπουλος/ Ζήνα Ραζή



Ώρα και τόπος συνάντησης:
11:00 πμ, Σάββατο, 27 Μαρτίου στο Φουαγιέ κινηματογράφου Αλίκη του Πολιτιστικού και Αθλητικού κέντρου Νέας Μάκρης.

Πληροφορίες για το πώς να έρθετε:

Εάν έρχεστε από την Αθήνα με το λεωφορείο του ΚΤΕΛ (με ένδειξη Μαραθώνας, Γραμματικό, Αγ. Μαρίνα) , η περιοχή της πρωην αμερικάνικης βάσης είναι και στάση για το λεωφορείο οπότε ειδοποιείστε ότι θέλετε να κατέβετε στην πρώην αμερικάνικη βάση. Από το σημείο της στάσης μέχρι τον κινηματογράφο Αλίκη και το φουαγιέ θα περπατήσετε με τα πόδια μία απόσταση περίπου 100 μέτρων μέσα στην βάση.
Αν έρχεστε με αυτοκίνητο από Μαραθώνος με κατεύθυνση προς Μαραθώνα μετά τη διασταύρωση Διονύσου στα 150 μέτρα περίπου μετά την πυροσβεστική Ν. Μάκρης θα δείτε την είσοδο της αμερικάνικης βάσης και θα στρίψετε δεξιά και θα προχωρήσετε προς τα κάτω. Παρκάρετε και προχωρήστε με τα πόδια.

ΣΚΟΠΟΙ

«Υπάρχει μία αληθινή ανάγκη για εκπαίδευση που φέρνει κοντά το μυαλό, τη καρδιά και τα χέρια».


Jonathan Dawson


Επιβεβαιώνοντας τη παραπάνω επισήμανση, το ΔΕΝΤΡΟ επιδιώκει μέσα από τα προγράμματα που θα ξεκινήσει να ενεργοποιήσει ταυτόχρονα το μυαλό, την καρδιά και τα χέρια…

Το ΔΕΝΤΡΟ έχει σαν αντικείμενο τόσο το ανθρωπογενές (κτισμένο ή διαμορφωμένο από τον άνθρωπο) περιβάλλον όσο και το φυσικό όπως και την δραστηριοποίηση σε θέματα περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής.

Ανάμεσα στους στόχους του είναι:


να εξερευνήσει και να προωθήσει εναλλακτικούς τρόπους συμπεριφορών και διαβίωσης, που αντιμετωπίζουν αφ’ ενός τα προβλήματα μίας κρίσης τόσο επίκαιρης όπως η οικονομική και πολιτικο-κοινωνική, όσο και μακρόπνοης όπως η ενεργειακή κρίση και η κλιματική αλλαγή.


να ενθαρρύνει την επαφή με τη φύση, την ευαισθητοποίηση σε περιβαλλοντικά ζητήματα, τη γνωριμία με οικολογικές πρακτικές και συνήθειες ζωής επιχειρώντας μία συμφιλίωση με το εδώ και το τώρα.

"ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΝΕΟΙ ΤΟΠΟΙ"

Η φύση ιδιωτικοποιείται, ο χώρος κατατέμνεται και μετατρέπεται σε προϊόν εμπορεύσιμο, ένα commodity που μοιράζεται νόμιμα ή παράνομα ανάμεσα σε ιδιώτες. Ότι περισσεύει είναι «δημόσιο». Το δημόσιο, απαξιωμένο και ισοδύναμο με το υπόλοιπο, το υπόλειμμα, το απόρριμμα, το έρμαιο, το θύμα. Το βλέπουμε να συμβαίνει στις πόλεις αλλά και στην ύπαιθρο, σχεδόν παντού όπου φτάνει ο άνθρωπος.

Στην Αθήνα, οι ελάχιστοι εναπομείναντες ελεύθεροι χώροι τελούν υπό εγκατάλειψη ή υπό απειλή «ανάπτυξης» που ισοδυναμεί με τον τελικό εξανδραποδισμό του όποιου φυσικού, με την τελειωτική καθυπόταξη του ελεύθερου.

Στο τοπίο, η ανθρώπινη παρουσία ακόμη και όπου δεν είναι μόνιμη με κάποια κατασκευή γίνεται εν τούτοις έκδηλη με την παρουσία των ανθρώπινων απορριμμάτων. Τα πιο απρόσιτα μέρη μόνο δεν αποτελούν πεδίο οικιστικής εκμετάλλευσης αλλά το ίδιο εύκολα θα χρησιμοποιηθούν τουριστικά ή μεταλλευτικά. Όμως η ύπαρξη της φύσης δεν υπάρχει μόνο για την ανθρώπινη εκμετάλλευση.

Η έννοια της ελευθερίας σε σχέση με την έννοια του τόπου είναι ένα από τα αντικείμενα που θα διερευνήσουμε.

Οι ελεύθεροι νέοι τόποι είναι ενδεχομένως ομάδες πολιτών, συλλογικότητες, γειτονιές, κοινότητες, χωριά, πόλεις ή περιοχές που προστατεύονται από συνειδητοποιημένους πολίτες, ελεύθερους ανθρώπους με συνειδητές επιλογές σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.

Εν τούτοις η στάση που επιλέγουμε απέναντι σε όλα αυτά δεν είναι συγκρουσιακή και θεωρούμε ότι η όποια αλλαγή θα επέλθει ως συλλογικό αίτημα όταν αυτό αποτελέσει έκδηλη, επείγουσα και συνειδητοποιημένη ανθρώπινη ανάγκη.

"ΡΕΥΣΤΕΣ ΟΙΚΟΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ"

Οι συλλογικότητες και οι ανθρώπινες συν-υπάρξεις σε ένα τόπο μετατρέπονται από τυχαίες συναντήσεις σε κοινότητες όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να συνδέονται με τρόπους ανθρώπινους και αυθεντικούς μεταξύ τους. Οι κοινότητες των ανθρώπων μετατρέπονται σε οικοκοινότητες όταν οι σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους, η σχέση τους με τον τόπο και το ενδιαφέρον τους για το φυσικό και τη φύση αποκτούν ουσιαστικό περιεχόμενο που αντανακλάται έμπρακτα στην καθημερινότητα. Πέρα από την παραδοσιακή έννοια των οικοκοινοτήτων πρέπει να ερευνήσουμε που και πως οι παραπάνω συνθήκες είναι δυνατόν να ισχύσουν.


Αυτές είναι για μας οι ρευστές οικοκοινότητες.


Μια ριζικά διαφορετική και καλύτερη εκδοχή κοινωνιών που οφείλουμε να φτιάξουμε για τους επόμενους από εμάς.

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ